Tel: 0532 653 46 35
Geriye doğru uzayan dikenlerle kaplı, yanlardan iyice basıklaşmış vücutlarıyla dikkat çeken pireler yaklaşık birkaç milimetre uzunluktadır. Vücut yapıları konaklarının tüy ve kılları arasında dolaşmaya son derece uygundur.
Sıcakkanlı hayvanların kanını emerek beslenir, konakları arasında yer değiştirirken son derece tehlikeli hastalıkları da bulaştırabilirler.
Pire İlaçlama hizmetleri için bize ulaşabilirsiniz.
İnsan piresi özellikle derinin en ince olduğu ve yoğun kılcal damar ağı içeren bölgelerine yerleşir. Ağız parçalarının sivri uzantısı deriyi delerek konağının dokusuna iyice yapışır. Şişene kadar kanla beslenen pire daha sonra konağın giysileri arasına ya da yaşadığı mekandaki uygun yerlere saklanır.
Pire bazen son derece tehlikeli olabilir. Konaklarına Hymenolepisdiminuta türü tenyaları (şerit) taşıyabilir. Özellikle keme ya da fare piresi denen tür son derece tehlikelidir. Bu pire ve yakın akrabaları ortaçağda Avrupa nüfusunun yaklaşık dörtte birinin ölümüne yol açan veba salgınlarının ortaya çıkmasından sorumludur.
Pirelerin kan alırken bulaştırdıkları hastalıklar arasında vebayla birlikte tifüs ve siper humması sayılabilir. Evcil hayvanlar üstünde bulunan pire türleri, yeğledikleri hayvanlara göre adlandırılır. Ama insanlarla iç içe yaşayan kedi ve köpeklerde bulunan asalaklar, aşırı ürediklerinde ya da doğal konaklarını bulamadıklarında insanlara da üşüşebilir.
Pire ısırıkları kabarcıklı ve kaşıntılı, döküntü biçiminde kızarıklıklara yol açar. Salgınlar genellikle yaz aylarında ve çocuklar arasında görülür. Pire üşüşen kişilerin hemen yıkanıp giysilerini uygun biçimde temizlemesi gerekir. Kaşıntı giderici ilaçlar deri örselenmesini önleyebilir. Genel temizlik kurallarına uyulmalı, evde beslenen hayvanlar ile bulunulan ortam derhal pireden arındırılmalıdır.
Pirelerin farklı şekillerde kedi ve köpeklerin sağlıklarını etkilemesi söz konusudur. Kaşıntıya neden olur ve çok miktarda pire olduğunda kansızlığa yol açabilir. Pire alerjisi (FAD) dediğimiz deri hastalığına sebep olur. Köpeklerde yaygın olarak görülen bir parazitin ara konakçısıdırlar, böylece hayvanlar arasında parazitlerin ve bu parazitlerin neden olduğu çeşitli hastalıkların taşınmasına neden olurlar.
Pirenin 12 ay boyunca yaşam döngüsü devam eder. Bir pire topluluğunda birkaç safha vardır: ergin pireler topluluğun %5’ini, gerisi kalan %95 ise yumurtadır. Erginler yumurtladıkça o yumurtalar hayvanın vücudunda, yerde, halının üzerinde, toprakta yetişir. Larvalar ortaya çıkar; bu larvalar da gözle göremediğimiz deri döküntüsü ve protein döküntüleri ile beslenip ergin hale gelir. Larvaların yaşama süresi ortamın nemlilik oranı ve gıda uygunluğuna bağlı olarak 2 hafta ile birkaç ay arası değişir.
Pire siphonaptera takımını oluşturan küçük, kanatsız ve kan emerek beslenen haşerelerdir. Sıcak ve nemli iklim alanlarını çok severler. Pireler insan, memeli hayvanlar ve farelerin derilerine yapışarak kanlarını emer ve konak değiştirirken birçok tehlikeli hastalığın taşınmasına neden olur. Erginlerin boyları 1-10 mm arasında değişir. Yaşam süreleri birkaç hafta ile bir yıl arasıdır. Güçlü bacakları sayesinde boylarının 200 katını aşan mesafelere sıçrayabilirler. Yumurtadan larva, pupa ve ergin aşamasına kadar çoğalırlar.
Bazı pireler tek bir konak türünde yaşarken bazı türler değişik konaklarda hayatlarını sürdürebilir. Vebanın insanlara bulaşmasında baş rol oynayan pireler (Xenopsylla cheopsis) orta çağda Avrupa nüfusunun yaklaşık dörtte birinin ölümünden sorumlu tutulur. Vebanın bulaştığı kemirgenler dayanıklı değildir ve çabuk ölür. Ölen konaktan ayrılan pireler insanlara ulaşarak hastalığı taşıyabilir. Ayrıca tifüs ve tularemi hastalıklarını da bulaştırırlar. Pirelenme durumunda hemen ilaç alınmalı, pireli olan yerlerin ilaçlaması yapılmalıdır. Pire ilaçlaması yapılmazsa pireler her yere yayılır ve önüne geçilemez hale gelir.
