Bize Hemen Ulaşın Tel: 0532 653 46 35

Pire İle İlgili Bilinmesi Gerekenler

Biyolojisi

Geriye doğru uzayan dikenlerle kaplı, yanlardan iyice basıklaşmış vücutlarıyla dikkat çeken pireler yaklaşık

birkaç milimetre uzunluktadır. Vücut yapıları konaklarının tüy ve kılları arasında dolaşmaya son derece uygundur.

Sıcakkanlı hayvanların kanını emerek beslenir, konakları arasında yer değiştirirken son derece tehlikeli hastalıkları da bulaştırabilirler.

Pire İlaçlama hizmetleri için bize ulaşabilirsiniz.

İnsan piresi özellikle derinin en ince olduğu ve yoğun kılcal damar ağı içeren bölgelerine yerleşir.

Ağız parçalarının sivri uzantısı deriyi delerek konağının dokusuna iyice yapışır. Şişene kadar kanla

beslenen pire daha sonra konağın giysileri arasına ya da yaşadığı mekandaki uygun yerlere saklanır.

Pire bazen son derece tehlikeli olabilir.Konaklarına Hymenolepisdiminuta türü tenyaları (şerit) taşıyabilir.

Özellikle keme yada fare piresi denen tür son derece tehlikelidir. Bu pire ve yakın akrabaları ortaçağda

Avrupa nüfusunun yaklaşık dörtte birinin ölümüne yol açan veba salgınlarının ortaya çıkmasından sorumludur.

Pirelerin kan alırken bulaştırdıkları hastalıklar arasında vebayla birlikte tifüs ve siper humması sayılabilir.

Evcil hayvanlar üstünde bulunan pire türleri yeğledikleri hayvanlara göre adlandırılır.Ama insanlarla iç içe

yaşayan kedi ve köpeklerde bulunan asalaklar, aşırı ürediklerinde ya da doğal konaklarını bulamadıklarında

insanlara da üşüşebilir

Pire ısırıkları kabarcıklı ve kaşıntılı, döküntü biçiminde kızarıklıklara yol açar. Salgınlar genellikle yaz aylarında

ve çocuklar arasında görülür.Pire üşüşen kişilerin hemen yıkanıp giysilerini uygun biçimde temizlemesi gerekir.

Kaşıntı giderici ilaçlar deri örselenmesini önleyebilir. Genel temizlik kurallarına uyulmalı, evde beslenen hayvanlar

ile bulunulan ortam derhal pireden arındırılmalıdır. Evimde pire var diyen bir kişi profesyonel yardım almak için böcek ilaçlama servisimizi hemen şimdi arayıp bilgi alabilirler.

Pirelerin farklı şekillerde kedi ve köpeklerin sağlıklarını etkilemesi söz konusudur.

Kaşıntıya neden olur. Bu son derece rahatsızlık verici bir durumdur. Kansızlığa neden olabilir, bu durum

çok miktarda pire olduğunda söz konusudur.

Pire alerjisi (FAD) dediğimiz deri hastalığına sebep olur.

Köpeklerde yaygın olarak görülen bir parazitin ara konakçısıdırlar. Böylece hayvanlar arasında parazitlerin

ve bu parazitlerin neden olduğu çeşitli hastalıkların hayvanlar arasında taşınmasına neden olurlar.

Pirenin 12 ay boyunca yaşam döngüsü devam eder. Bir pire topluluğunda birkaç safha vardır. Ergin pireler

topluluğun yüzde %5’ini oluşturur. Gerisi kalan yüzde 95 ise yumurtadır. Erginler yumurtladıkça o yumurtalar

hayvanın vücudunda, yerde halının üzerinde, toprakta yetişir. Daha sonra larvalar ortaya çıkar. Bu larvalar

da gözle göremediğimiz deri döküntüsü, protein döküntüleri ile beslenip ergin pireler olurlar. Bu larvaların

yaşama süresi, yani yumurtadan ergin pire olma süreleri ortamın nemlilik oranı, gıda anlamının uygunluğuna

bağlı olarak 2 hafta ile birkaç ay arasıdır.

Varsayalım ki, evinizde köpeğiniz var ve piresi yok. Kasım ayında bir pire geldi. O pire sürekli yumurtlayacak.

Binlerce yumurta yere düşecek. Bu birkaç ay sürecek ki yaşam döngüsü tamamlansın. Pireler için kış veya yaz

fark etmiyor ama şu var, biz pireyi ya başka hayvanlardan ya pire topluluğundan alıyoruz. Kış aylarında dışarıdan

bu pire topluluğundan alma ihtimalimiz daha azdır.

Pire siphonaptera takımını oluşturan küçük, kanatsız ve kan emerek beslenen haşerelerdir. Pire sıcak ve

nemli iklim alanlarını çok sever. Pire özel vücut yapısı sayesinde insan, memeli hayvanlar ve farelerin ;derilerine

yapışarak kanlarını emerler ve konak değiştirirken birçok tehlikeli hastalığın taşınmasına neden olur. Pire

erişkinlerin vücut uzunlukları 1-10 mm. arasında değişir. Pire’lerin yaşam süreleri birkaç hafta ile bir sene

arasındandır. Pire güçlü bacakları sayesinde boylarının 200 katını aşan mesafelere sıçrayabilir. Pireler uzun

bacaklı ve yassı vücutlu bu asalak yumurta, larva, pupa ve erişkin siklusu içerisinde çoğalırlar. Pire, pupalar içinde olgunlaştıkları kozadan çıkar çıkmaz hemen tutunabilecekleri bir memeli veya kuş bulurlar.

Bazı pireler tek bir konak türünde yaşadıkları gibi bazı türleri değişik konaklarda hayatlrını sürdürebilmektedirler..

Vebanın insanlara bulaşmasında baş rol oynayan pireler (Xenopsylla cheopsis) orta çağda Avrupa nüfusunun

yaklaşık dörtte birinin ölümünden sorumlu tutulur. Vebanın bulaştığı kemirgenler (özellikle fareler) dayanıklı

değildir ve çabuk ölürler. Ölen konaktan ayrılan pireler rahatlıkla insanlara ulaşarak bu hastalığı taşıyabilirler.

Pire’ler veba’nın yanı sıra tifus ve tularemi hastalıklarını da bulaştırırlar. Pirelenme durumunda hemen pire ilacı

alınmalı ve kullanılmalıdır. Aynı zamanda pireli olan yerinpire ilaçlaması yapılması pirelenen kişilerin veya pireli olan hayvanların bulundukları yerlerin pire ilaçlaması yapılarak temizlenmeli.

Pire ilaçlaması yapılmaz ise pireler her yere yayılır ve önüne geçilemez hale gelir. Bu yüzden vakit geçirmeden pire ilaçlaması yapılmalı.

Çok bilinen türleri şunlardır:

Köpek Piresi – Ctenocephalides canis

Kedi Piresi – Ctenocephalides felis

İnsan Piresi – Pulex irritans

Kuzey Sıçan Piresi – Nosopsyllus fasciatus

Doğu Sıçan Piresi – xenopsylla cheopis

Pire ile ilgili ilginç bilgiler :

4 tane dişi pire 1000 gün süre ile her gün birer defa beslense 1500 kez ısırır.

Pire bulunan bir mekanda muhtemelen yüzde 95 oranında yumurta ve sadece yüzde 5 oranında yetişkin

pire bulunur.

Pire tropik bölge böceğidir ve çok aşırı soğuklara yaşayamaz.

Kış aylarında pireler genelde bakımsız, tedavi edilmeyen hayvanların üzerinde barınırlar.

Larva halindeki pireler öncelikle halı gibi yumusak bölgelerde sürünür ve yetişkin pirelerin dışkılarındaki kurumuş kan ile beslemeye çalışırlar.

Dişi pireler ilk kanlı yiyeceklerini yedikten sonraki 39 – 48 gün sonra ilk yumurtalarını bırakmaya başlarlar.

Bazı Pire türleri aylarda gıda almadan yaşamlarını sürdürebilirler